Van medicijnman naar marktkoopman

Posted on by SKPortfolio

 

van medicijnman naar marktkoopman

 

Artikel over een Zandvoortse marktkoopman in de Ardèche, Frankrijk.
Verschenen in het Haarlems Dagblad, op 9 juli 2019
Aantal woorden: 650
Leestijd: 5 minuten
Auteur: Sybylle Kroon

 

 

LAVILLEDIEU  – Twaalf jaar geleden verruilde Eric van der Vliet (56) zijn woonplaats Zandvoort voor Lavilledieu in de Franse Ardèche. De vaste baan bij een farmaceutisch bedrijf werd opgezegd en het huis verkocht voor een vrij bestaan in Frankrijk. Samen met zijn vrouw Hester Helms (50), die als apothekersassistente in IJmuiden werkte, begon de geboren en getogen Zandvoorter met de verkoop van stroopwafels in een klein kraampje van twee meter op de markt. Nu is de voormalig ‘medicijnman’ een gevestigd marktkoopman die naast de Hollandse koeken ook een groot assortiment streekproducten uit de Ardèche verkoopt. “Ik sta er nog steeds versteld van dat ik als Nederlander wijn sta te verkopen aan Fransen.”

Acht meter lekkernijen

Wie op een zaterdagochtend op de markt van Aubenas rondloopt, kan de grote kraam voor le château in het centrum van het dorp niet missen. Acht meter lekkernijen zoals wijn, nougat, kastanjecrème, Hollandse kaasjes én stroopwafels. Die maakt Van der Vliet nog steeds zelf, net als de Franse variant, met crème de marron (kastanjecrème).  Deze ‘gaufres d’or ardèchois’ bakte hij op verzoek van Franse vrienden en zijn sindsdien een succes in zijn marktkraam. Zowel locals als toeristen weten de weg naar de kraam van de Hollandse marktkoopman te vinden. Toppers zijn de nougat uit Montelimar, de streekwijnen en de crème de marron.

Nooit weer in loondienst

In de zomer staan de oud-Zandvoorters zes dagen in de week op een markt in de Ardèche. Naast Aubenas zijn ze te vinden in Vallon Pont d’Arc, Ruoms, Vals les Bains. Largentiere, en Joyeuse. Hoewel het best druk is –  elke dag vroeg opstaan, de kraam op- en afbouwen en inkopen doen –  heeft Van der Vliet geen spijt van zijn besluit het roer om te gooien: “Het was een hele stap, maar het is een goede keuze geweest”, vertelt Van der Vliet. “We houden erg van het buitenleven, de natuur en het heerlijke weer dat we in Frankrijk hebben. En als eigen baas hebben we hier ook nog eens alle vrijheid. Ik kan je één ding vertellen, ik ga nooit weer in loondienst. Ik had een prima baan, fijne collega’s en alles was goed geregeld, maar ik mis het helemáál niet. Natuurlijk missen we wel het contact met familie en vrienden. En ook mijn favoriete sporten, duiken en basketbal, kan ik niet meer beoefenen. Maar we krijgen er veel vrijheid en nieuwe vrienden voor terug.”

Schoolfrans

In twaalf jaar tijd hebben ze hun Frans prima opgehaald: “Toen we hier kwamen, spraken we alleen schoolfrans, maar op de markt moet je wel Frans spreken. Net als met onze leveranciers. Dan leer je het snel, hoor”, lacht de Zandvoortse marktkoopman. Ze moesten wel: al na twee weken nadat ze naar Frankrijk verhuisd waren, stonden ze al op de markt met hun eerste kraampje.

Terug naar Zandvoort

Af en toe rijden ze terug naar Zandvoort. “Maar vaak willen we na drie dagen alweer terug naar huis. We zijn de drukte in Nederland niet meer gewend. Iedereen is zo gehaast, zo gestresst, dat merk je pas als je een tijdje weg bent geweest. Iedereen is met z’n telefoon bezig en druk-druk-druk. Zo hebben we Zandvoort ook zien veranderen. Het is nu helemaal volgebouwd, geen vrij plekje meer te vinden. En dan al die stoplichten en het drukke verkeer, ongelofelijk. Het leven is echt anders in Frankrijk. Voor Fransen staan familie, eten en drinken bovenaan. In Nederland is drie keer met vakantie, een mooi huis, een mooie auto en een goed pensioen belangrijk. Ik hou meer van de Franse leefstijl. Ik heb het goed, de zaken draaien prima en ben niet bezig met later. Het is veel belangrijker om nú lekker te leven”.

Marktkoopman in het dorp van God

Een terugkeer naar Zandvoort zit er dan ook niet in. “Voorlopig blijven we lekker op de markt werken en in Lavilledieu – Aha! Híer woont dus God in Frankijk – wonen. Maar als Zandvoorter trekt de zee en het strand wel. Misschien dat we op termijn naar de kust gaan verhuizen. Niet naar die van Nederland, maar die van Zuid-Frankrijk.”

 

 

 

Comments are closed.